Όταν οδηγείς αυτοκίνητο στην Κρήτη, υπάρχουν μυστικά. Πρώτο μυστικό: μαζεύεις όλη σου τη συγκέντρωση και την πολλαπλασιάζεις επί τα χιλιόμετρα που θα οδηγήσεις. Δεύτερο μυστικό: Όταν είσαι σε έναν στενό δρόμο, σε έναν από τους πολλούς στενούς δρόμους του νησιού και διασταυρωθείς με ένα άλλο αυτοκίνητο, θα σταματήσεις. Ακόμη και αν έχεις προτεραιότητα, θα σταματήσεις. Δεν χρειάζεται να τραυματιστείς, για να γίνεις μάγκας. Τρίτο μυστικό: από το μεσημέρι και μετά, η πιθανότητα να συναντηθείς με κάποιον που έχει καταναλώσει ορισμένη τσικουδιά παραπάνω, μεγαλώνει. Το ίδιο και η προσοχή σου.

Οι λόγοι πολλοί. Κάποιοι έχουν να κάνουν με την ελλιπή υποδομή. Κάποιοι άλλοι με την αντίληψη της μαγκιάς ως προβλεπόμενης συμπεριφοράς. Επίσης, ένας βασικός παράγοντας είναι το αλκοόλ, το οποίο δεν περιορίζεται ούτε με τους ελέγχους της Τροχαίας. Σύμφωνα με ρεπορτάζ τοπικής ιστοσελίδας, μέσα στο καλοκαίρι πριν δύο περίπου χρόνια εμφανίστηκε μια σελίδα με το όνομα «Αλκοτέστ/Μπλόκα Αστυνομίας στον Νομό Χανίων». Η σελίδα ενημέρωνε ακριβώς για αυτό που υποδηλώνει το όνομά της, ώστε οι θέσεις και τα μπλόκα της Τροχαίας να γίνονται γνωστά στους οδηγούς, οι οποίοι μάλλον έχουν πολλούς λόγους να τους αποφύγουν. Μετά την καταγγελία η σελίδα κατέβηκε (ή μετονομάστηκε και ενδεχομένως έγινε κλειστή), αλλά η λογική παραμένει: Μαγκιά, αποφυγή αλκοτέστ και θάνατος. Για να είμαστε δίκαιοι, παρόμοιες σελίδες υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά η Κρήτη και η οδήγηση έχουν την τιμητική τους φέτος.

 

Ας αρχίσω από τα αυτονόητα προς αποφυγή (τοπικιστικών) παρεξηγήσεων. Η Ελλάδα έχει κακούς οδηγούς. Απαίδευτους, ανάγωγους και στ@ρχιδιστές. Απλά υπάρχουν κάποιες περιοχές που αυξάνεται ο βαθμός ηλιθιότητας εξ ου το γεγονός πως κάθε χρόνο οι αριθμοί λένε την ωμή και σκληρή αλήθεια.

Η Κρήτη, για παράδειγμα, είναι ένα μέρος που αναρωτιέσαι πως γίνεται να είναι μαζεμένη τόση χαζομάρα στους δρόμους. Βγαίνουν για να μεταβούν στον προορισμό τους νομίζοντας πως είναι μόνοι. Αυτόκλητοι οδηγοί της Φόρμουλα 1, με μπόλικο αλκοόλ να ρέει στο αίμα και τη μαγκιά να ξεχειλίζει από τα ανοιχτά παράθυρα.

 

Ναι, η Κρήτη είναι μία από τις περιοχές που θρηνεί κάθε χρόνο δεκάδες θύματα στα τροχαία δυστυχήματα.

Έχω κυκλοφορήσει στο μεγαλύτερο μέρος της Κρήτης με αυτοκίνητο, αλλά και συγκοινωνία. Στην πρώτη περίπτωση κάνω το σταυρό μου να φτάσω στον προορισμό. Στη δεύτερη περίπτωση κάνω το σταυρό μου με τους οδηγούς των ΚΤΕΛ που βγάζουν εις πέρας μία διαδρομή που δεν υπάρχει ούτε στο Gran Turismo. Το τονίζω ξανά. Δεν είναι μόνο η οδηγική παιδεία και η μαγκιά. Είναι και οι δρόμοι.

 

Έχετε οδηγήσει, για παράδειγμα, από Ηράκλειο για Ρέθυμνο (ή το ανάποδο); Δεν βάζω κάποια άλλη, πιο δύσκολη διαδρομή. Αναφέρομαι στην απλή. Είτε είσαι από Κρήτη είτε θα πας για διακοπές, αυτή τη διαδρομή θα την κάνεις. Μιλάμε για κεντρικό δρόμο που ενώνει δύο πόλεις, με στενά περάσματα, επικίνδυνες στροφές, με ανάποδες κλίσεις και φυσικά χωρίς φωτισμό. Το 80% του δρόμου είναι χωρίς φωτισμό. Ναι, όπως λέμε στην καθομιλουμένη δεν βλέπεις την τύφλα σου!

Γιατί, βλέπετε, οι απέναντι ανοίγουν τη μεγάλη σκάλα, τα φώτα ομίχλης, τα φώτα καμπίνας, τους φακούς και τα φώτα στο σπίτι τους για να βλέπουν όσο καλύτερα το δρόμο.

Για τους δρόμους οι Κρητικοί φωνάζουν. Και δικαίως φωνάζουν εδώ και χρόνια. Είναι ο περίφημος ΒΟΑΚ (βόρειος οδικός άξονας Κρήτης) που περιμένουν, είναι γενικότερη η αναμονή τους να ασχοληθεί κάποιος με αυτά τα προβλήματα του νησιού. Και να ξέρετε πως ενοχλούνται όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα εγκαινιάζονται δρόμοι και σήραγγες και στην Κρήτη κάθε χρόνο σκοτώνονται είτε από ανοησία είτε από μία λακκούβα που είναι εκεί, εδώ και χρόνια, περιμένοντας η έρμη λίγο τσιμέντο για να κλείσει. Και δικαίως ενοχλούνται. Γιατί δεν έχουν δρόμους.

Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και τους τουρίστες την καλοκαιρινή περίοδο με τις δολοφονικές ‘γουρούνες’ και δένει το γλυκό. Μεθυσμένοι Ρώσοι που καβαλάνε αυτά τα τετράτροχα θέλοντας να μιμηθούν το Mad Max και ηλικιωμένοι Γερμανοί που πηγαίνουν με 20, θα πανικοβληθούν στο πρώτο κορνάρισμα και μπορεί να τους πετύχεις πάνω στο δέντρο σαν τον Μουστάκα στο ‘Αυτός το βιολί του’.

Θέλετε να βάλουμε τους οδηγούς ταξί που τρέχουν χωρίς να υπολογίζουν τους άλλους (και σου κολλάνε από πίσω παίζοντας τα φώτα για να κάνεις προσπέραση); Θέλετε να βάλουμε όσους δεν χρησιμοποιούν τα φλας (κυκλοφορεί βιντεάκι όπου Κρητικός τρολάρει συντοπίτες. Δείτε το  εδώ Θέλετε να βάλουμε τους ηλικιωμένους που θα πάρουν το αγροτικό μέσα στο βράδυ και χωρίς ν’ ανάψουν τα φώτα πορείας (και θα προσπαθήσουν να περάσουν κάθετα το δρόμο); Θέλετε να προσθέσουμε σε όλα αυτά και τους παραθεριστές του καλοκαιριού που θα πιουν το κάτι παραπάνω;

Κατά γενική ομολογία, η Κρήτη είναι ένα υπέροχο μέρος για να ζεις. Όχι, όμως, για να οδηγείς. Έξω από τις πόλεις το κακό έχει παραγίνει. Είναι το αλκοόλ, η μαγκιά, η παιδεία, οι κακοί δρόμοι, όλα μαζί. Είναι ένα γένος που ξεκληρίζεται στην άσφαλτο. Και, πιστέψτε με, είναι συγκλονιστικό να το ζεις από κοντά και όχι σε ένα ‘μονόστηλο’ ενός Μέσου.