Η παντόφλα κούναγε πραγματικά ανυπόφορα . Ο σερβιτόρος πάλευε να σταθεί ίσιος στην προσπάθεια να αδειάσει τα τασάκια με τα αποτσίγαρα και να καθαρίσει τα τραπεζάκια . Το ηλικιωμένο ζευγάρι είχε χαθεί μέσα σε μια γωνίτσα θαρρείς ο ένας μέσα στον άλλον . Ο άνδρας αγκομαχούσε ” θα πνιγούμε , θα πνιγούμε , τουλάχιστον ένα σωσίβιο ..” η κυρά του σταυροκοπιόταν στον Αη Γιώργη και τα φανταράκια παρά δίπλα έκαναν το κέφι τους , μάλλον αδειούχοι θα τανε . ΄΄ Θείε ΄΄ τόλμησε ο ένας ..εδώ αμα μπατάρουμε ούτε υποβρύχιο δε μας σώνει όχι σωσίβιο και δώστου τα χαχανητά . Ο σερβιτόρος στάθηκε επιτέλους σαν τον κολοσσό της Ρόδου ανοίγοντας πλατιά τα πόδια του και με το βετέξ στα χέρια έκανε στο ζευγάρι .. ΄΄ Πρώτη φορά στο σκάφος ? ΄΄ Ναι αποκρίθηκε ο άντρας που έδειξε θιγμένος απο τα σχόλια . Στην Κέρκυρα πάμε με το τουριστικό μιας και κερδίσαμε μια εκδρομή και που να ξέρω οτι θα βολοδέρνω στα νερά 2 ώρες ,

΄΄Ποιες 2 ΄ώρες , 20 λεπτά είναι το πέρασμα και ήδη φτάσαμε , δένουμε ΄΄ αντέκρινε ο δικός μου πατέρας . Γυρνώντας στην κυρά του δίπλα έκρινε ,,,επειδή 2 ώρες θα κάνετε απο Ηγουμενίτσα Κέρκυρα καλό θα ναι όταν περάσετε την Άρτα να πάρετε καμιά ΄δραμαμίνη να σας πιάσει πάνω στο πέρασμα .

΄΄Πόσα ΄΄ ? γύρισε και είπε στη μάνα που καθόταν παραδίπλα και έκανε το τσιγαράκι της . Ε ξέρω γω πάρε από 2 για τα παιδιά πάρε και συ άλλα δυο τρία και γω βολεύομαι και με ένα ,,,,α ρε μάνα !!

Ο Πατέρας έβγαινε απο το μικρό κυλικείο γέφυρα κατεβαίνωντας τα μεταλικά σκαλοπάτια ανα 2 να πιάσει καλό πόστο την ώρα που θα ανοίγει η μπουκαπόρτα , να ξεχυθεί στην τσιμεντένια αλάνα σαν τον Ολυμπιονίκη τον Κουβανό Χουαντορένα ( μιας και του χε αδυναμία) να προφτάσει την καντίνα , τα ξεροψημένα , τρία ξύγκι , 2 κρέας το σωστό καλάμι σουβλάκι ,,ζεστό να το φας να λιώσει το λιπάκι στον ουρανίσκο γιατί μετά ήταν για στοκάρισμα παραθύρων .

Η μάνα με τα 2 μικρά ανα χείρας ακολουθούσε το έβγα απο το φέρι να βρει το σωστό λεωφορείο να μας βολέψει και να χει το νου της κατόπι να ειδοποιήσει τον οδηγό που άρχιναγε το μέτρημα των κεφαλιών πως μερικοί ήταν έξω ακόμη στην καντίνα γιατί έπεσε κίνηση .

Και αν δεν καταλάβατε μιλάω για μια τυπική μέρα στο πορθμείο Ρίου Αντιρρίου και στα ιστορικά και ηρωικά φέρι μποτ του.

 

 

Το Ρίο Αντίρριο ήταν η μεσοκοπιά της δυτικής Ελλάδας ..όσοι φθάνανε απο Αθήνα θέλανε μερικές ώρες να ανταμώσουν τον τόπο τους τους δικούς τους ιδίως απο Αγρίνιο Αμφιλοχία κλπ , Οι κατευθυνόμενοι προς Ήπειρο ήταν στο μέσο της πολύωρης ( 8ωρης ) διαδρομής αλλά για όλους άλλαζε η διάθεση , λες και πέταγαν από πάνω τους τον καθωςπρεπισμό της πρωτεύουσας . Ακόμη και η ομιλία άλλαζε , τα ανέκδοτα εμφανιζόντουσαν ενώ οι γνωριμίες αρχινούσαν , ειδικά οι νέοι απαλλαγμένοι από τι δεν ξέρω άρχιζαν να πολιορκούν τις μοναχές δεσποινίδες , γενικά ένα πάρτι , Ακόμη και η μουσική από τα ηχεία του ΚΤΕΛ πούλμαν ακούγονταν πιο γλυκιά ποιο οικεία ( πολύ Καζαντζίδης ρε παιδιά )

Το 1946, οι συνεταιρισμοί Αγρινίου και Ηπείρου ζήτησαν από το κράτος την ίδρυση του πορθμείου Ρίου-Αντιρρίου. Και το αίτημά τους έγινε δεκτό, παρά την σφοδρή αντίδραση των Ναυπακτίων, οι οποίοι ήθελαν να διατηρήσουν το πορθμείο στην πόλη τους. Έτσι, με το πορθμείο Ρίου Αντιρρίου το ταξίδι μεταξύ Πατρών- Αγρινίου θα συντομεύετο τότε κατά 3 περίπου ώρες.

Ως αποζημίωση προς τους «πληγέντες πλοιοκτήτες» της Ναυπάκτου που πήραν το πρώτο φέρρυ μπώτ οι Αγρινιώτες τους δόθηκε είτε άδεια δρομολόγησης αλλού φέρρυ μπώτ στο Ρίο-Αντίρριο είτε άδεια λεωφορείου.

Στις 24 Αυγούστου 1946 το πρώτο φέρρυ μπώτ τύπου «παντόφλας», αγοράστηκε από την Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Αιτωλοακαρνανίας, και ξεκίνησε δρομολόγια στη γραμμή Ρίου- Αντιρρίου, με το όνομα «ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΙΑΣΕΜΕΙΔΗΣ» (Ο Σωκράτης Ιασεμειδης ήταν καθηγητής στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών στις αρχές του 20ου αιώνα).

Η σωστή καντίνα του Αντίρριου γιατί συνήθως εκεί γινόταν η κάθοδος των μυρίων και στην επιστροφή στο Ρίο αντίστοιχα έπρεπε να χει και τις κυριότερες μάρκες από τσιγάρα , ενώ μερικές προχωρημένες έφερναν και εφημερίδες . Ξέχασα να σας πω , πως στα λεωφορεία του Κτελ το κάπνισμα πήγαινε σύννεφο και ήθελες δεν ήθελες πήγαινες στο προορισμό σου με ένα κεφάλι σπέσιαλ

Χριστούγεννα , Πάσχα και 15αυγουστος γινόταν το έλα και κάτσε να δεις , ατελείωτες ουρές απο αυτοκίνητα για να μπούνε στις παντόφλες . Αν έπιανε και κανα 5αράκι μποφόρ στην είσοδο του Κορινθιακού ή στο έμπα του Πατραϊκού ζήτω που κάηκες . Απαγορευτικό με τη μία γιατί μη νομίζεις ο θείος του άρθρου στην αρχή με κανα 4αράκι κουνιόταν σα την Φουρέιρα .

Στην απόλυτη αιχμή τους τα φέρι μποτ είχαν φθάσει να είναι 35 για να εξυπηρετούν τους ταξιδιώτες και τις μεταφορές . Σήμερα μετά την κατασκευή της γέφυρας Τρικούπης έχουν απομείνει 11 σκάφη για να  εξυπηρετούν τους βαριεστημένους , τους όσους αναπολούν τα παλιά και τα πιο φθηνά βαλάντια αφόσον ένα πέρασμα απο τη γέφυρα κοντεύει τα 15 ευρώ ενώ το φτωχό και αργούτσικο φέρι με 6 ευρώ σε περνά απέναντι ( με όχημα )

Οι καντίνες έχουν φύγει , μόνο μερικές εμφανίζονται κυρίως σε περιόδους αυξημένης κίνησης τα δε μικρομάγαζα έχουν αναβαθμισθεί σε μπεργκεράδικα …

Τρια Ξύγκι , δύο κρέας