ΜΕΜΦΙΣ
Η Μέμφιδα ήταν η αρχαία πρωτεύουσα του πρώτου νομού της Κάτω Αιγύπτου και του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου από την ίδρυσή του μέχρι το 2200 π.Χ. περίπου και αργότερα για μικρότερες περιόδους κατά τη διάρκεια του Νέου Βασιλείου. Υπήρξε διοικητικό κέντρο καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαίας ιστορίας.
Το αρχαίο αιγυπτιακό όνομά της ήταν Ineb Hedj (“Τα Λευκά Τείχη”). Το όνομα “Μέμφις” (Μέμφις) είναι η ελληνική παραμόρφωση του αιγυπτιακού ονόματος της πυραμίδας του Πέπι Α΄ (6η δυναστεία), το οποίο ήταν Men-nefer, και έγινε Menfe στα κοπτικά. Οι σύγχρονες πόλεις και κωμοπόλεις Mit Rahina, Dahshur, Saqqara, Abusir, Abu Gorab, και Zawyet el’Aryan, νότια του Καΐρου, βρίσκονται εντός των διοικητικών ορίων της ιστορικής Μέμφιδας ().
Η Μέμφιδα ήταν επίσης γνωστή στην Αρχαία Αίγυπτο ως Ankh Tawy (“Αυτό που συνδέει τις δύο χώρες”) λόγω της στρατηγικής θέσης της πόλης μεταξύ της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου.
Τα ερείπια της Μέμφιδας βρίσκονται 20 χιλιόμετρα νότια του Καΐρου, στη δυτική όχθη του Νείλου.
Στη Βίβλο, η Μέμφις ονομάζεται Μοφ ή Νοφ.
Στην Μέμφιδα στέφθηκε Φαραώ το 332 ΠΧ ο Μέγας Αλέξανδρος ως Νεκτανεβώ Γ΄ προχωρώντας στην αναστήλωση της πόλης και των μνημείων της και σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη στην Μέμφιδα έγινε η πρώτη προσωρινή ταφή του κλεμμένου σώματος του νεκρού στρατηλάτη από τον Πτολεμαίο ως ότου μεταφερθεί 10 χρόνια περίπου μετά στην Αλεξάνδρεια που ήταν ακόμη μεγάλο χωριό και τοποθετηθεί στο Σήμα
ΘΗΒΑΙ
Βρίσκεται 729 χλμ νότια του Καΐρου, και ήταν η πρωτεύουσα της άνω Αιγύπτου κατά τη Μέση περίοδο και τη Νέα Αυτοκρατορία. Στην αιγυπτιακή ονομαζόταν Ueset (Waset) και Neut, για συντομία , σήμερα η πόλη που βρίσκεται στα όρια της αρχαίας πόλης είναι το τουριστικό Λούξορ που φιλοξενεί τα πιο ονομαστά αρχαία μνημεία της Αιγύπτου μετά της πυραμίδες όπως το Καρνάκ ,ο Ναός του Λούξορ κ.ά
Όταν η Φαραώ Χατσεπσούτ έχτισε τον στόλο της Ερυθράς Θάλασσας για να διευκολύνει το εμπόριο μεταξύ της Θήβας και του λιμένα Elim της Ερυθράς Θάλασσας αναφέρεται ότι η Θήβα είχε περίπου 40.000 κατοίκους το 2000 π.Χ. (σε σύγκριση με 60.000 στο Μέμφις, τη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο εκείνη την εποχή).
Λίγο βορειότερα της σημερινής τοποθεσίας των μνημείων των Θηβών , βρίσκεται η πιο σημαντική τοποθεσία που συνεχίζει να γράφει την ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου . Η περίφημη κοιλάδα των Βασιλέων γνωστή επίσης ως Κοιλάδα των Βασιλικών Πυλών (αραβικά: المملوك ابواب وادي ‘Wādī Abwāb al Mulūk’), είναι μία φυσική κοιλάδα στην Αίγυπτο, όπου για μία περίοδο σχεδόν 500 ετών, από τον 16ο αιώνα μέχρι τον 11ο αιώνα π.Χ., κατασκευάζονταν λαξευμένοι στους βράχους τάφοι για τους φαραώ και τους ισχυρούς ευγενείς του Νέου βασιλείου (18ης, 19ης και 20ης δυναστείας) της Αρχαίας Αιγύπτου. Εδώ βρέθηκαν οι τάφοι των Ραμσή Ι , ΙΙΙ και ΙV , του Τουθμώσι , του Αμενχποτεπ του Αμενόφι του Σέτι Ι και λίγο βορειότερα της Χατσεπσουτ . Πιο διάσημος όλων ο πιο ασήμαντός της Βασιλείας του ο Τουτ αγχ αμόν που λόγω ότι βρέθηκε ασύλητος με τον θησαυρό του συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον
Μέχρι το 1800 π.Χ., ο πληθυσμός του Μέμφις είχε μειωθεί σε 30.000, καθιστώντας τη Θήβα τη μεγαλύτερη πόλη της Αιγύπτου. Μέχρι την περίοδο της Αμάρνας (14ος αιώνας π.Χ.), η Θήβα μπορεί να έχει εξελιχθεί σε μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο, με πληθυσμό περίπου 80.000, την οποία κατείχε μέχρι το 1000 π.Χ., όταν το προσπέρασε ξανά.
