Φαράγγι Αράδαινας
Το φαράγγι της Αράδαινας αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά φαράγγια του Δήμου Σφακίων, αλλά και ολόκληρης της Κρήτης. Είναι μικρότερο από αυτό της Σαμαριάς, αλλά εξίσου εντυπωσιακό με ψηλά κατακόρυφα τοιχώματα, πλούσια βλάστηση και άγρια ζωή.
Το φαράγγι είναι εύκολα προσβάσιμο και είναι επισκέψιμο καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, εφόσον το επιτρέπει ο καιρός. Στον πυθμένα του φαραγγιού διακρίνεται η κοίτη του ποταμού που καθίσταται επικίνδυνη σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Έχει πραγματοποιηθεί δράση συντήρησης και ανάδειξης της διαδρομής του φαραγγιού με στόχο την εξυπηρέτηση των περιπατητών και την πιο ασφαλή διέλευση, (κατασκευή πέτρινου τοιχίου και ξύλινου κιγκλιδώματος σε κάποια σημεία της διαδρομής).
Το φαράγγι βρίσκεται στις νότιες πλαγιές των Λευκών Ορέων και σε απόσταση 84 χλμ. περίπου από τα Χανιά.
Η Αράδαινα απέχει 19χλμ. από τη Χώρα Σφακίων και βρίσκεται πάνω στον οδικό άξονα Σφακιά-Ανώπολη-Αγιος Ιωάννης.
Για να φθάσετε στο φαράγγι κατευθύνεστε οδικά από τη Χώρα Σφακίων , προς τον ορεινό οικισμό Ανώπολης , ανεβαίνοντας τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο (μήκους 12 χλμ & υψομ. 600 μ.) στις νότιες ρίζες των Λευκών Ορέων.
Μετά από ακόμη 3,5 χλμ. φθάνετε στο ερειπωμένο χωριό Αράδαινα χτισμένο στο χείλος του φαραγγιού. Το χωριό Αράδαινα ξεκινά αμέσως μετά τη γέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές του ομώνυμου φαραγγιού και αυτή τη στιγμή έχει μονάχα τρεις μόνιμους κατοίκους. Ο οικισμός της Αράδαινας, αποτελεί ένα αληθινό εθνολογικό μουσείο της σφακιανής αρχιτεκτονικής. Σπίτια έρημα, τοίχοι πορτοκαλιοί στικτοί με βούλες από βρύα, καμάρες, κι ανάμεσά τους καρυδιές, μουριές και φραγκοσυκιές φορτωμένες πορφυρούς καρπούς. Το επόμενο χωριό, σε απόσταση 5 χιλιομέτρων και με 15 μόνιμους κατοίκους είναι ο Αγιος Ιωάννης, και βεβαίως το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής είναι η Ανώπολη.
Παλαιότερα, αυτή η διαδρομή ήταν εξαιρετικά δύσκολη έως επικίνδυνη (στενός φιδίσιος δρόμος και απότομος γκρεμός).
Μια μεταλλική γέφυρα πάνω από ένα ιλιγγιώδη γκρεμνό ενώνει τις δυο πλευρές του φαραγγιού. Η εμφάνιση της χαρακτηριστικής γέφυρας ύψους 138 μέτρων που ενώνει τις δύο πλευρές του ομώνυμου φαραγγιού είναι αρκετή για να βεβαιωθείτε ότι φτάσατε.
Tούτη η γέφυρα υπάρχει όχι μόνο για να εξυπηρετούνται οι μόνιμοι κάτοικοι των ορεινών Σφακίων, αλλά και για να δοκιμάζουν τα όρια της αντοχής τους τόσο όσοι επιχειρούν bungy jumping.
Ο γκρεμνός κάτω πέφτει ξυράφι 150 μέτρα. Στις πλαγιές του φιδογυρίζει η πέτρινη έλικα παλιού καλντεριμιού -ολόγυρα υπάρχουν βράχια ρόδινα με τις σκουριές του νερού-.
ΦΑΡΑΓΓΙΑ from air mag team on Vimeo.
Διαδρομή
Πριν από γέφυρα , δεξιά, θα βρείτε το παλαιό κατηφορικό λιθόστρωτο δρομάκι που οδηγούσε στην Αράδαινα και από αυτό θα κατεβείτε στο βάθος του φαραγγιού απ’ όπου ξεκινά η πορεία σε στην κοίτη του φαραγγιού ως την έξοδο, στο Λιβυκό πέλαγος.
Η πεζοπορία , διαρκεί περίπου 3 ½ – 4 ώρες ανάλογα με την πεζοπορική εμπειρία.
Η Αράδαινα απέχει περίπου 7 χιλιόμετρα από την είσοδο της θάλασσας .
Η πορεία στο φαράγγι χαρακτηρίζεται από βαθμό μέτριας δυσκολίας Ο επισκέπτης ακολουθεί απλά το εμφανές, μονοπάτι ως τη θάλασσα .
Περάστε το φαράγγι (φορώντας κατάλληλα παπούτσια πεζοπορίας και έχοντας φροντίσει για τροφή και άφθονο νερό).
Σε λιγότερο από μία ώρα από την αρχή της πεζοπορίας το μονοπάτι εγκαταλείπει την κοίτη του φαραγγιού και ακολουθεί ανηφορική πορεία πάνω στα δυτικά τοιχώματα προκειμένου να παρακάμψει ένα κατακόρυφο κόψιμο εννέα περίπου μέτρων, όπου πριν λίγα χρόνια είχε τοποθετηθεί μεταλλική σκάλα για την διευκόλυνση των πεζοπόρων.
Αποφύγετε το επικίνδυνο αυτό πέρασμα και συνεχίστε πάνω στο ευδιάκριτο μονοπάτι. Μετά από μερικές δεκάδες μέτρα υψομετρικής διαφοράς, θα βρεθείτε ξανά στην κοίτη του φαραγγιού.
Σε 2 ½ περίπου ώρες από την αρχή θα συναντήσετε στο κοίλωμα ενός βράχου -ανάμεσα σε πυκνές συστάδες πικροδαφνών – πηγή με ελάχιστο νερό (πόσιμο) που όμως κατά τους θερινούς μήνες αναβλύζει ελάχιστα.
Στην έξοδο του φαραγγιού, το «Διαλισκάρι», συναντάμε μια μικρή απομονωμένη, πεντακάθαρη χαλικοπαραλία γνωστή στους επισκέπτες ως «Μάρμαρα». Αποτελεί τη καλύτερη αποζημίωση για την πολύωρη πεζοπορία.
Στην ακτή Μάρμαρα προσεγγίζει καθημερινά μικρό ταχύπλοο που μπορεί να σας μεταφέρει στο Λουτρό.
Φαράγγι Ίμπρου
Το φαράγγι της Ίμπρου βρίσκεται στην ανατολική άκρη των Λευκών Όρεων, είναι εξαιρετικά θεαματικό, και χαρακτηρίζεται από στενά περάσματα.
Το φαράγγιεπισκέπτονται ετησίως περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι. Η διάβαση και η πρόσβαση σε αυτό, είναι αρκετά εύκολη.
Στο εσωτερικό του φαραγγιού δεν διακρίνεται σήμανση, επίσης δεν υπάρχουν υποδομές για τους επισκέπτες.
Η πεζοπορία ξεκινά από το ομώνυμο οροπέδιο, ακριβώς νότια του ορεινού χωριού των Σφακίων ” Ίμβρος” σε υψόμετρο 780 μέτρων και 55 χλμ από την πόλη Χανίων.
Το φαράγγι έχει μήκος 8 χιλιομέτρων περίπου και απαιτούνται 3 ώρες πεζοπορίας για να το διασχίσετε.
Το φαράγγι τελειώνει στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που ενώνει τη Χώρα Σφακίων δυτικά (χλμ 4.800) με την παραλία του Φραγκοκάστελλου (χλμ 10) ανατολικά.
Η πορεία χαρακτηρίζεται από επιβλητικά στενώματα κατακόρυφων βράχων, που στη μέση περίπου της διαδρομής συγκλίνουν.
Διαδρομή
Η διάβαση αρχίζει από τα τελευταία σπίτια του χωριού Ίμπρος (ακριβώς μπροστά από μια ταβέρνα),και μετά από 8 περίπου χιλιόμετρα καταλήγει στο χωριό Κομιτάδες.
Το πρώτο τμήμα του περνάει μέσα από δάσος με κυπαρίσσια, πουρνάρια και σφενδάμους. Τα πρανή καλύπτονται από σάρρες και κυπαρίσσια που αραιώνουν όσο το υψόμετρο χαμηλώνει. Ύστερα από πορεία το πολύ μίας ώρας, φτάνουμε στο «μεσοφάραγγο», όπου διατηρείται βενετσιάνικη στέρνα.
Από εδώ ξεκινάει το υπόλοιπο της πεζοπορίας ως της έξοδο. Αποτελεί το πιο εντυπωσιακό τμήμα της διαδρομής, με τα τοιχώματα του φαραγγιού σχεδόν να ενώνονται σε πολλά σημεία (στο στενότερο από αυτά το πλάτος του φαραγγιού είναι μόλις 2 μέτρα). Το ύψος των κατακόρυφων βράχων φτάνει μέχρι τα 300 μέτρα.
Στην έξοδο του το φαράγγι ανοίγει εντυπωσιακά, χωρίς όμως να καταλήγει στη θάλασσα, αλλά μπροστά από τον οδικό άξονα Χώρα Σφακίων – Φραγκοκάστελλο.
Η βλάστηση εδώ αποτελείται από φρύγανα.
Αν συνεχίσουμε την πεζοπορία ακολουθώντας το δεξί μονοπάτι της εξόδου, φτάνουμε στο χωριό Κομιτάδες.
Ιστορικό
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου 12.000 στρατιώτες εγκατέλειψαν το νησί περπατώντας κατά μήκος του φαραγγιού προς τις νότιες ακτές της Κρήτης κάτω από αεροπορικά πυρά. Από εκεί φυγαδεύτηκαν από το βασιλικό ναυτικό προς την Αίγυπτο.
